“ Αφού το έπιασες όλα καλά “

 “ Σημασία έχει να μην μπει η μπάλα στα δίχτυα “

 Αλήθεια πόσες φορές οι τερματοφύλακες έχετε ακούσει αυτές τις προτάσεις ιδίως από τους προπονητές σας  αλλά και από τους συμπαίκτες σας ?

 “ Ρόλος του τερματοφύλακα είναι να μη δέχεται τέρμα με οποιονδήποτε τρόπο… οπότε ακόμα και με τα μαλλιά να βγάλουμε μια φάση , κρίνεται σωστή , τη στιγμή που η μπάλα δεν μπαίνει στην εστία έχουμε πετύχει το στόχο μας ! ”    …θα πει κάποιος!

 Είναι όμως έτσι τα πράγματα ?

Ένα από τα πράγματα που με τράβηξαν σε αυτή τη θέση είναι ότι έχει πάρα πολλή φαντασία , άπειροι συνδυασμοί φάσεων που δεν είναι ολόιδια η μία με την άλλη λόγω διαφορετικών παραμέτρων.Για κάθε μία φάση όμως υπάρχουν τεχνικό-τακτικές λεπτομέρειες οι οποίες αρμόζουν στη δεδομένη κατάσταση. Ίσως να μην υπάρχει μόνο ένας σωστός τρόπος επεμβαση  λόγω διαφορετικής φιλοσοφίας , προσέγγισης αλλά και φυσικών χαρακτηριστικών του κάθε τερματοφύλακα όμως κάποιες αρχές παραμένουν σταθερές στη θέση μας.

 Για παράδειγμα ένα σουτ από τα 16 m με καλή ορατότητα θα χρειαστεί ουδετερότητα ώσπου να δούμε την τροχιά της μπάλας και όχι να προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε νωρίτερα προς μία γωνία ή μια κεφαλιά όπου ο τερματοφύλακας αντί να σπρώξει με το πόδι της μεριάς έχοντας χρόνο  , σταυρώνει και φεύγει με το ανάποδο πόδι , κάνοντας επέμβαση και χαρίζει βαθμούς στο 93’ παραδείγματος χάρη…

Δώστε προσοχή στις λάθος τεχνικο-τακτικά επεμβάσεις , ιδίως σε αυτές που έγιναν σε αγώνες και έδωσαν βαθμούς , ήταν καίριες με λίγα λόγια. Και εξηγώ το γιατί :

 Συνήθως λέμε ότι για να γίνει μία κίνηση κτήμα μας πρέπει να υπάρχει επαναληψιμότητα δηλαδή να την εκτελέσουμε πάρα πολλές φορές ώστε να το εμπεδώσουμε και να αλλάξει σε σχέση με τον παλιό τρόπο εκτέλεσης. 

 Εκτός από την επαναληψιμότητα όμως υπάρχει και ένας άλλος τρόπος για να γίνουν κτήμα μας κάποιες κινήσεις κι αυτός είναι το να γίνονται αυτές οι κινήσεις ( πετυχημένα ασφαλώς ) με ελάχιστες επαναλήψεις αλλά κάτω από έντονο συναισθηματικό φορτίο -ευχάριστο κ έντονο συναισθηματικό φορτίο. Τέτοιου είδους κινήσεις μπορούν να γίνουν σε μία σπουδαία επέμβαση ενός αγώνα.

 Πριν 20 και πλέον χρόνια μου είχε πει κάτι ο συμπαίκτης μου ο Νίκος ο Μιχόπουλος κατα την θητεία μας στην  BURNLEY …“ ένας αγώνας ισούται με 20 προπονήσεις “, θέλοντας να πει ότι τα οφέλη που αποκομίζεις μέσα από έναν αγώνα είναι σαν να τα έχεις δουλέψει σε 20 προπονήσεις ή ακόμη καλύτερα πως ότι μπορείς να αφομοιώσεις σε 20 προπονήσεις μπορείς εξίσου να το αφομοιώσεις πετυχημένα σε έναν αγώνα.

Και εδώ είναι το σημείο που θέλει προσοχή διότι αν κάνουμε μία επέμβαση όπως λέγαμε και στην αρχή άκρως πετυχημένη , μία επέμβαση που θα δώσει βαθμούς την νίκη αλλά αυτή αλλά έχει γίνει με λάθος τρόπο τότε θέλει προσοχή γιατί αυτός ο τρόπος ο λανθασμένος καταγράφεται στον εγκέφαλο μας ως πλήρως επιτυχημένος και παρόλο που γνωρίζουμε ότι ήταν εσφαλμένος , ασυνείδητα την επόμενη φορά που θα συμβεί μία παρόμοια φάση θα επιλέξουμε να κάνουμε το ίδιο.

Σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει μεσοβδόμαδα όσο είναι ακόμα νωπή η επέμβαση να δουλεύουμε στη συγκεκριμένη φάση πράττοντας τα σωστά.

 Κάντε το σωστό αγαπητοί τερματοφύλακες ακόμα και αν δέχεστε τέρμα , κάντε το σωστό γιατί σε βάθος χρόνου θα δικαιώνεστε και θα δικαιωθείτε , μην έχετε ως κριτήριο το αν δεχθήκατε τέρμα ή όχι.  Παράγοντας επιτυχίας είναι η επιλογή της σωστής τεχνικό-τακτικής ενέργειας και όχι το αν μπήκε η μπάλα στο πλέκτο. 

Μην ξεχνάτε πως ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν τη θέση μας και ελάχιστοι είναι αυτοί που θα μας καταλαβαίνουν.